zaterdag 20 maart 2010

Irritaties tijdens vervoer

Nederlanders schijnen graag te klagen. Ik moet toegeven dat ik er soms ook wat van kan. Als je moe bent, je hebt een drukke week gehad en iedereen lijkt je in de weg te lopen. Je stapt in een compleet lege trein en ploft neer op een bankje. Pff, eindelijk even een momentje rust. Maar nee, de enige andere persoon in de coupe gaat tegenover je zitten, waarschijnlijk alleen om mij te irriteren aangezien ik met mijn voeten op het bankje zat (met tussen mijn versleten allstars en het bankje lag een oud verlaten krantje dus zo aso was het nou ook weer niet) Daar kan ik dus niet tegen. Ik wilde er niks van zeggen, aangezien dit persoon in principe niks fout doet en ik me misschien niet zo moet aanstellen. Dus hoopte ik maar dat degene die mijn uitzicht belemmert bij het volgende station uitstapt. Eigenlijk had ik al voorzien dat dit natuurlijk niet ging gebeuren, de persoon moest inderdaad nog wat langer met de trein dan ik.


Nu ik er zo eens over nadenk bedenk ik me dat veel van mijn irritaties iets te maken hebben met vervoer. In dit geval; de auto. Zo vervelend, fietsers zonder licht! Zodra je een rijbewijs hebt merk je hoe vervelend dit is. Want ja, ik heb ook een behoorlijke tijd geen licht op mijn fiets gehad. Nee dit is eigenlijk ook niet waar, hij zat er namelijk wel
op maar hij trapt zo zwaar als die dynamo (zo heet dat toch?) tegen mijn wiel aan duwt. Maakt herrie, moet die mp3 weer wat harder. Heel gedoe allemaal. Maar goed, ik dwaal af. Pas als je zelf achter het autostuur zit kom je erachter dat automobilisten je dus echt niet goed kunnen zien. Ondanks dat motorvoertuigen betere koplampen hebben (die geen lullig dynamo'tje nodig hebben om tegen wielen aanduwen) zien we jou, als fietser niet aankomen (ik neem aan dat de fietsers zonder licht zich nu wel aangesproken moeten voelen)


Nu reken ik mijn paard ook maar even als vervoer, heb ik mijn paard niet helemaal voor aangeschaft maar in principe valt het wel onder vervoer. Plus dat het dan leuk in dit stukje past. Zo vervelend als andere ruiters en paarden je afsnijden, want dit gebeurd me vaker dan bestuurders die hun auto recht voor de mijne planten. Zo'n dikke paardenkont geeft net zo min mee dus we zijn genoodzaakt of te stoppen of maar simpelweg opzij te gaan (moet zeggen, dit gaat wel iets makkelijker in een grote rijbaan dan op de snelweg met aan beide kanten mede weggebruikers)




Als laatste in dit rijtje: de fiets! Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die zich hieraan irriteert: Stel, je staat bij een stoplicht te wachten. Je weet wel, zo eentje waar je op een knopje moet drukken. Komt dat bejaarde stelletje aan fietsen, die je zo'n 50 meter geleden ingehaald hebt, deze planten hun matchende fietsies zo voor die van jou om vervolgens wat opstart moeite te hebben zodra het licht op groen springt. Zodat ik ze 2 meter verder weer moet inhalen, uiteraard fietsen ze alweer naast elkaar met daartussen een meter vrij zodat de sturen niet in elkaar kunnen komen. Dus, weer bellen en rustig wachten tot er genoeg ruimte is vrij gemaakt. Zie je het voor je? Ik snap dat dus niet! Waarom, waarom moeten ze perse vooraan staan bij het stoplicht! Of overkomt alleen mij dit elke keer weer?

woensdag 10 maart 2010

That 70's show

Zoals ik al eerder gezegd heb hier hou ik van de jaren 70. Alles was toen gewoon mooier, denk ik. Aangezien ik pas in de jaren 80 geboren ben kan ik dat niet met zekerheid zeggen, maar the 70's leek me gewoon zo'n leuke tijd! Alles was gekleurd met mooie grafische prints, die we tegenwoordig retro noemen maar toen was het natuurlijk nog modern!


In die tijd namen muzikanten en maatschappijen nog de tijd om iets moois te maken van sleeves, de master platenmaatschappijen steken daar tegenwoordig nauwelijks nog geld in aangezien de cd verkoop het toch al niet zo denderend meer doet. Voor een mooie hoes heb ik nog best geld over hoor. Al is dit misschien de grafisch vormgever die spreekt en ik kijk gewoon graag plaatjes. Tegenwoordig is vormgeving veel strakker en feller. Vroeger hielden ze meer van curves (geldt overigens niet alleen voor vormgeving) Nu wil ik niet teveel doorzeuren over "vroeger was alles beter" aangezien ik ook niet zo heel oud ben maar het lijkt mij gewoon super vet om in the 70's te leven.


Woodstock bijvoorbeeld, dat is toch niet meer te vergelijken met die immense festivals van tegenwoordig. Het is onmogelijk om zoiets intiems en chills terug te halen. Tegenwoordig moet alles altijd alleen maar groter en beter. Ik ben wel in voor een Woodstock feestje hoor!
Ook deze foto van Jimi op Woodstock, veel minder scherp en fel dan een foto van een digitale camera toch zo mooi en sfeervol. Hetzelfde geldt voor de muziek, ik kom dan wel niet uit de tijd van Jukeboxen en Platenspelers toch kan ik het mooie pure geluid uit deze muziekdragers wel waarderen. Ik verkies de jukebox zeker boven de ipod ondanks dat ik daar toch ook wel veel van houd. Zonder al deze luxe hadden ze het in the 70's ook goed en hielden ze misschien wel veel meer van muziek dan wij nu doen. Het ging toen nog echt om de muziek zonder alle overbodige luxe van tegenwoordig.

Om in dezelfde 70's sfeer te komen waar ik nu in hang heb je niet persée een joint nodig hoor (nee echt ik die had ik ook niet nodig) maar hier wat andere dingen die je misschien back to the 70's krijgen:


De films The boat that rocked (fijne 60/70's muziek) en Almost Famous moeten je al behoorlijk in die sfeer krijgen. Uiteraard kun je ook gewoon een That 70's show marathon houden. Ik moet zeggen dat het helemaal niet vervelend is om een paar uur naar Hyde en Kelso te kijken! Of je haalt deze (afbeelding links)fijne dvd van Woodstock, op groot scherm in de tuin (oke heb je misschien niet direct bij de hand maar het is een aardig idee) is het net of je er middenin zit.

Dussss, deze zomer 70's party bij mij!

zaterdag 6 maart 2010

Sommige dagen..


Je kent het wel, van die dagen dat je beter in bed had kunnen blijven. Nou zo'n dag had ik dus laatst. Het was wel een vrijdag maar niet eens de 13e. Je ligt te woelen en draaien in bed. Kan de slaap maar niet vatten. Dan ineens gaat de wekker. Shit, het is al 6 uur en ik heb voor mijn gevoel nog geen minuut geslapen. Als die wekker gaat kun je de slaap ineens wel vatten waardoor ik na een halfuur wakker schrik en begin te racen om de bus te halen. Ik rennen naar de halte, door de regen en geen tijd om een plu te zoeken. Komt die bus 10 minuten later dan gepland. Leuk, sta je daar in de regen in de middle of nowhere bij een halte met hokje met open voorkant, uiteraard komt de wind van voren en heeft dat hokje dus totaal geen nut. Eindelijk komt daar de bus aanrijden, ik loop moedwillig alvast naar voren zodat de buschauffeur mij goed kan zien. Sta ik daar te zwaaien met mijn OV chipkaart rijd de bus door een diepe plas, hele waterval over mijn toch al natte outfit en tas heen. Nou, mijn dag kan al niet meer stuk.

Bij het station aangekomen spring ik de vertraagde bus uit om de trein te halen. Ik sta uitgeput en hijgend op het station; ding dong de trein richting... Oke dat kon er ook nog wel bij, vertraging. De trein komt aan, geen plek om te zitten dus ik blijf staan. In de trein kan ik mooi even drogen. Op school aangekomen sta ik braaf op tijd voor het lokaal te wachten. En te wachten, en te wachten. Ja hoor, de les valt uit. Grrr.. alle OV drama is dus voor niks geweest! Helaas heb ik 's middags nog een gesprek met een docent over de voortgang van mijn studie en moet ik dus meerdere uren wachten. Met een warme chocomel neem ik plaats achter een computer. Na een stuk of vijf computers geprobeerd te hebben heb ik er dan eindelijk eentje gevonden die werkt.

Een beetje huiswerk hier, een beetje twitteren daar en het is eindelijk tijd voor het gesprek waar ik al de hele dag op wacht. Hier een stukje uit het gesprek wat mij is bijgebleven:
Docent: Laten we het even hebben over het groepswerk. Hoe vind jij het samenwerken met bijvoorbeeld Johan. Ik noem geen namen dus we noemen hem even meneer X
Ik: ehh meneer X is dus Johan

Docent: Juist

Ik: Maar we noemen geen namen?
Docent: Juist

Ik: Oke....


Docent: Waarom denk je dat je het tentamen niet gehaald hebt?

Ik: Omdat u geen les kunt geven
ONGEMAKKELIJKE STILTE
Docent (stotterend): ehh ja oke we kijken even naar je overige cijfers

Even kort de rest van de dag:
  • Op de terugreis een jankende baby in de bus en een daarbij behorende koetsiekoetsiekoetsie-ende moeder
  • Een slag in mijn fietswiel die 2 weken terug net vervangen is
  • Fietsen door regen de regen met tegenwind
  • Kom je thuis wil je een lekkere douche nemen, geen warm water (wel een goed excuus om de afwas te laten staan)
Ik had gisteren gewoon mijn dag niet zo. Kan gebeuren, als ik het zo nalees viel het allemaal ook wel weer mee! Na wat rust en een warme chocomel is alles weer goed gekomen. Zulke dagen maken de leuke dagen weer extra mooi!