Boem is ho

Ik heb weer eens iets stoms gedaan. Nou ja, eigenlijk vind ik het de schuld van mijn paard. Lekker een dag vrij genomen om zo ook eens mee te kunnen doen met een springwedstrijd. Springen ging de laatste tijd heel goed dus ik had er veel zin in. Het was heerlijk zomerweer die dag dus we gingen lekker buiten springen. Helaas was het voor mij na hindernis 3 al einde verhaal. Eigenlijk gebeurde er niet veel maar ik lag ineens op de grond, schouder uit de kom. Het voelde meteen al niet goed dus naar de eerste hulp en al die bla. Dit is inmiddels bijna 3 weken geleden. De pijn is te overzien, eigenlijk is het gezeur er omheen erger. "Hoe gaat het nou?" "Wat heb je gedaan?" Kijk van familie en vrienden kan ik dat best hebben ondanks dat ik dit verhaal twintig keer per dag moet vertellen (eigenlijk had ik iedereen een e mail of blog moeten sturen ofzo) maar van vreemde op straat denk ik echt waar bemoei je je mee? Kan mij het nou schelen dat degene naast me in de bus paardrijden maar een gevaarlijke sport vind. Dus bij deze ja ik ben gevallen en nee het doet geen pijn.

Frustraties

Wat is het toch fijn om soms even lekker te klagen. Ik ben al de hele dag chagrijnig en ga dat nu even van me aftypen. Zie dit maar als een waarschuwing vooraf. Misschien moet ik deze blog maar Woeiii klaagt graag noemen, ik heb best een leuk leven hoor maar op de leuke momenten heb ik geen zin om te typen denk ik.

Mijn irritatie top zoveel in random order:

Toeristen
En dan voornamelijk de buitenlandse toeristen in het verkeer. In eigen land zijn er natuurlijk lang niet zoveel fietsers als hier maar misschien handig om dat van tevoren even te weten en daar dus ook rekening mee te houden. Voordat je een groepje gezonde Hollandse fietsers bijna de berm in rijd. Voor de toerist op de fiets stel ik verplicht spiegels voor. Ook stoppen vlak na het oversteken is niet heel handig. Er rijd soms nog iets achter weet je. Misschien is een Internationaal fiets rijbewijs een idee? ;)


Boodschappen op Zaterdag

Vreselijk, die drukte in de supermarkt. Vaak loopt het helemaal vol met huismoeders en ouderen. Hebben die het doordeweeks zo druk dat de boodschappen echt op zaterdag gedaan moeten worden? De kinderen gezellig mee. Om vervolgens andere moeders tegen te komen (die ze waarschijnlijk elke dag al op het schoolplein tegen komen want ja zulke types bedoel ik) lekker in het gangpad gaan kletsen, twee karren naast elkaar, gillende kinderen er omheen en ze houden de hele boel op. Het is dat ik echt echt echt iets nodig had want normaal gesproken is de supermarkt een van de plekken die ik probeer te vermijden op zaterdag.

Gillende Kinderen

Nou werk ik bij een speelgoedwinkel, je zou denken dat ik dan wel iets gewend ben maar ik ben er juist op deze manier achter gekomen dat ik nog lang niet aan kinderen toe ben. Vooral op de dagen dat ik niet hoef te werken kan ik daar erg slecht tegen en wil ik ze het liefst allemaal tegelijk achter het behang plakken.

Kerkklokken

Wat een rot geluid, ik ga nooit maar dan ook nooit meer in mijn leven in de buurt van een kerk wonen. Kunnen ze het gelovige volk in deze moderne tijden geen smsje sturen, kan ik lekker nog even uitslapen.

Ochtendmensen

Ik ben zelf echt een avondmens en vraag me weleens af waarom ik mijn tijd altijd moet aanpassen aan die van ochtendmensen of mensen met een van 9 tot 5 mentaliteit. Ik zal toch niet de enige zijn?

Mensen die bellen op rare tijden

Je kunt me echt tot 's avonds laat nog bellen maar bel niet rond etenstijd of nog erger 's ochtends vroeg. Laatst werd ik voor 7 uur gebeld met een mededeling die best tot in de middag had kunnen wachten.

Oke hier hou ik het maar even bij. Er schiet me later vast nog wel meer te binnen. Maar ik heb een goed excuus om te klagen. Ik zit binnen (terwijl het buiten super mooi strandweer is) rechten te leren. Dit blog schrijven is even een snelle uitlaatklep tijdens mijn korte studie pauze.

Ik duik weer de boeken in en beloof volgende keer een iets positiever stukje! Ciaoooo en vergeet je niet in te smeren ;)